 |
|
Ooit
was de Kromme Rijn een wild stromende rivier, overstromingen waren aan
de orde van de dag. In 1122 werd de rivier afgedamd en veranderde de
Kromme Rijn in een rustige, getemde stroom. In de loop der tijd heeft
de rivier een duidelijk stempel gedrukt op het landschap. De dorpen en
steden ontwikkelden zich aan de oevers, maar er kwamen vooral ook
landgoederen en lustoorden. Elke stap die we hier doen lopen we dan ook
in het besef dat het een voetstap in de historie is. Dat kan recente
historie zijn, bijvoorbeeld als natuurliefhebbers het landschap willen
beschermen en protesteren tegen de aanleg van de A27, maar natuurlijk
ook verder weg in de tijd en dan moeten we denken aan de
Noormannenperiode en de middeleeuwen.
Hoe het zij, we vergapen ons aan al het schoons rond deze rivier, maar
groter is de verwondering dat alles in de loop der tijd zo open en
ongeschonden is gebleven. Waar elders de oevers van rivieren zijn
volgebouwd met soms megalomane nieuwbouw loop je hier door een vrijwel
ongeschonden landschap, beschouw dat maar als een klein wondertje.
Lange tijd was de Kromme Rijn vervoers ruggengraat en afwater slagader
voor dit hele gebied. De weg tussen Wijk bij Duurstede en Utrecht was
een modderig karrenspoor, dus dat schoot niet echt op. Maar die
'moddeige karrensporen' zoeken we juist op in dit historisch landschap.
|
